Een lange tijd geleden dat ik iets van mij heb laten horen.(bijna drie maanden)Een lange tijd met vele veranderingen.  Tijdens mijn fiets avontuur door de staten Victoria en New South Wales ben ik verliefd geworden op het land. De openheid, de natuur en de mensen. De rust, het groen en de mentaliteit. Hoe langer ik onderweg was, hoe meer plekken ik wilde zien. Dit zorgde ervoor dat ik een tijdje terug een keuze moest maken.. Ik ben hier gekomen met een working Holiday Visa die 1 jaar geldig is. Daarna moet je het land verlaten en heb je alleen nog de mogelijkheid om op een toeristen visum terug te komen…

18 Januari Brunswick Heads > Tugun  Ondanks de half slapende, dichtgeplakte, ogen waarmee ik de ochtend begon, had ik zin om te fietsen. Via m’n oude ritueel begon ik met het inpakken van mijn spullen; eerst de kleding, vervolgens m’n toilet artikelen en als laatste mijn belangrijke boekjes en elektronica in de toptas. Ritme verleer je gelukkig niet zo snel.  Met de Heer des huizes aten we voor het laatst het ontbijt waar ik hier de afgelopen dagen zo van had genoten: kwark met vers gesneden fruit met muesli, een kop koffie ernaast en tot slot toast met jam en kaas. Ik zeg je, ik ben hier verwent.  De eerste kilometers…

Hallo 2019. Hallo keelonsteking 3 Januari Burnswick Head Ik voelde mijzelf slechter en slechter. Na twee dagen van hoofdpijn; keelpijn; kortademigheid; koorts en moeheid, was het tijd om naar de dokter te gaan. Als je Dr. Google soms moet geloven ga je bijna dood vanwege je symptomen, en om dit voor mezelf uit te sluiten hebben we toch maar een professioneel bezoekje gepleegd. En gelukkig. In plaats van een longontsteking (wat dr. Google vertelde) bleek het een keelontsteking te zijn; iets minder erg.  De antibiotica kuur die hij voor wilde schrijven wees ik vriendelijk af. Persoonlijk geloof ik dat het lichaam grotendeels zelf helend is en dat je met veel…

2018 Mijn jaar van persoonlijke groei Mijn jaar van vallen en opstaat Mijn jaar van zelfkennis en keuzes Mijn jaar van lessen en leren Mijn jaar van denken, omgooien en doen Een jaar geleden ging ik elke dag naar werk Op en neer vanaf mijn huis in Rotterdam Werken, trainen, eten, slapen Ik had nog geen idee Ik had nog geen idee dat ik op dit moment hier, alleen, in Australië zou zijn en geen verdere bezittingen meer zou hebben naast mijn fiets Gek he 29 december Bellina > Byron Bay Vandaag was de dag. De dag dat ik zou arriveren in Byron Bay.  Twee maanden geleden stapte ik op…

21 december Yamba > Ilnuka Waarschijnlijk de kortste afstand die ik in deze reis heb afgelegd. Praktisch naast mijn slaapplaats vertrok de Ferry. Deze zou er 45 minuten over doen om naar de overkant te varen; daar waar Ilnuka lag.  Natuurlijk had ik de tijd weer niet goed bekeken.  In plaats van naar de aankomst tijd te kijken; keek ik naar de vertrek tijd. Hierdoor stond ik, met m’n goede gedrag, drie kwartier te vroeg op de stijger. Bekend verhaal.  Ik werd vergezeld door een man die ik een dag eerder had zien bbq-en bij een strandje verderop. Herkenning zorgt voor communicatie, en zo werd m’n wachttijd weer gevuld. Op…

12 december Port Macquarie > South West Rocks Zoals eerder veranderde een mede fietser mijn dagplanning.  Eerder had ik gehoord over de Maria River Road; een oude weg die -vroeger- alleen bereden werd door vrachtwagens. Door de loop der jaren werd deze weg vaker gebruikt door bewoners en reizigers waardoor dit nu als een officiële weg wordt aangegeven op de kaarten. Op de kaarten ja.. maar officieel was dit dus geen weg. Dit ‘niemandsland’ -dat ligt tussen de twee plaatsen Port Macquarie en Kempey- wordt door geen van beide erkend, en zo wordt deze weg maar twee keer per jaar opgevuld met zand en verder niet bijgehouden.  Het zou aan…

Zijn ontmoetingen toevallig of ‘meant to be’?   4 december Nabiac > Taree Tijd om weer te fietsen! Tijd voor de volgende fietsenmaker.  De weg naar Taree was één lange strook van 30km langs de snelweg. Er was genoeg ruimte op de zijstrook en hoefde mij daardoor geen zorgen te maken over de auto’s die mij voorbij reden. Oortjes in met muziek en verstand op nul. Dichtbij het stadje maakte ik voor het eerst mee dat de andere weggebruikers mij van de weg af wilde. Meerdere keren is er vanuit het autoraampje naar mij geschreeuwd en één keer probeerde iemand mij zelfs af te snijden. Grrr.. Ik kon nergens anders…

Je hebt controle over je eigen gedachtes Wat wil je denken Hoe wil je je voelen Wat zorgt ervoor dat JIJ -als persoon- een positiever inzicht krijgt op een situatie Mijn ochtend gedachtes zijn het zwaarst Een muis wordt een olifant Wit wordt grijs en veranderd langzaam in de kleur zwart Hoe controleer ik deze? Ochtendmeditatie. Dit helpt mij de situatie, en mijn eigen gevoel, te relativeren en weer terug te brengen in de juiste kleur Self-control. 26 november The Entrance > Newcastle Het begon te kriebelen. Ik wilde weer fietsen en verder door in mijn atlas. Na Nick en AJ bedankt te hebben voor de gastvrijheid -en de ervaringen-…

Elke dag, als ik in mijn tent zit, teken ik in de atlas welke wegen ik die dag heb gereden. Erg gedailleërd is het niet (maar vertel mezelf dat ik dit doe aan het einde van alles). Al met al kan ik nu wel zeggen;  ik ben over de 1000 kilometer!  Voor andere fietsers een klein begin; voor mij een overwinning. Toen ik vertrok voelde Sydney zo ver weg. En nu.. ben ik er voorbij.  Het proeft naar meer.   18 november Oatley > Patonga Na mijn laatste tripjes ben ik nog twee dagen bij Robyn, in Oatley, gebleven. Een dag om uit te rusten; en een dag om de…

Sydney en the Blue Mountains! Van stad naar natuur   Twee dagen van lekker de toerist uithangen. Twee dagen van vele indrukkingen. Twee dagen van contrast.  Sydney Wat niet de hoofdstad van Australië is.. een misplaatst feit waar ik jarenlang in heb geloofd. Een stad dat niet bedoeld was zo groot te worden en dat merk je aan de infrastructuur (woorden van de bewoners zelf). Een jonge stad met dus nog weinig geschiedenis waarvan alle highlights vlak naast elkaar liggen – wel lekker makkelijk.  Van de plek waar ik verbleef in Oatley was het een uurtje met de trein. Lekker onvoorbereid ging ik erheen, dus het eerste wat ik deed toen ik…