Andere kant van de wereld; Ander deel van de hemel; Andere sterrenbeelden.   Zoals de stilte je meer geluiden laat horen; laat het heelal je meer zien naarmate je langer kijkt. Van kinds af aan ben ik al gefascineerd door het oneindige dat boven ons hangt. De diepte.. de sterren. Niet dat ik er veel kennis over bezit maar het brengt mij iets; een houvast.  Ongeacht waar je bent; ongeacht wat je doet.. de lichtpuntjes in de hemel zullen zich elke avond weer opnieuw laten zien. Elke avond komt de maan weer tevoorschijn en kijkt op ons neer. Het steelpannetje is voor mij een nostalgie dat voortleeft. Dit sterrenbeeld (dat…

Altijd heb ik al eens willen schieten, en de ervaring hier bracht het wel tot the next level.  Met de vriend van mijn nicht; Trevor werd ik meegenomen om te jagen! Een echt stereotype Australian cowboy; ge-wel-dig. We begonnen op stilstaande objecten, die ik (verbaast over mezelf) een goed aantal keren heb weten te raken.  Ook hier werd de eigenschap geduld nogmaals getest. Rustig in en uit ademen – focus op je doel – en wacht.. Net zo lang tot je steady genoeg bent zodat je zeker weet dat je je doel ook daadwerkelijk raakt.. en BAM! Super kick.  Daarna gingen we opzoek naar iets bewegends. Ja, iets levends.  Trevor…

Aankomende vrijdag ga ik beginnen met DE REIS, maar zal eerst de ervaringen delen die ik heb opgedaan in de afgelopen weken hier. En dat zijn er een hoop. De eerste drie weken zou ik gaan acclimatiseren bij m’n oom en tante in huis. Dat is ook gebeurd.  Zij hebben mij geholpen met de praktische dingen zoals; een telefoonnummer, bankrekening en een belasting nummer (want hé, ik wil wel kunnen werken als deze mogelijkheid zich voordoet).  Ook was het meedraaien met het gezin. Wat betekende; mee-schipperen tussen hun huis in Upper Beaconsfield (doordeweeks) en the farm in Alexandra (het weekend).  THE FARM. Mijn hutje op de hei.. Althans.. een hutje…

De dag dat ik zou arriveren in Australië .. .. maar nog in Shanghai zat   De bus zette me af bij Terminal 1. Na een kleine discussie, met handgebaren, om een duct tape roll te bemachtigen om m’n fietsdoos te herstellen (die ondertussen al aardig beschadigd was door het in en-uitladen (grrr..), liep alles zoals het moest gaan deze dag. Achter de douane nam ik plaats in het enige restaurant dat ik kon vinden en genoot van mijn dinner tijdens een prachtige zonsondergang. ‘Nu kan het niet meer mis gaan’.  Na het bivakkeren voor de gate ervoer ik iets nieuws.. Van het vliegtuig missen – naar de eerste persoon…

Shanghai Pudong Airport   Vanaf het moment dat ik het vliegtuig uitstapte ging eigenlijk alles fout.  Ik stond in de verkeerde rij, kreeg een verkeerd formulier, nog een keer in de rij en toen.. de controle.  De o zo handige all-in-one-tool die ik nodig had om mijn fiets in en uit elkaar te schroeven bevond zich in mijn handbagage. Dat door KLM in Nederland goed werdt bevonden was hier dus niet het geval. Ik moest deze achterlaten.. en dat was geen optie. Wel kon ik deze in mijn luchtruim bagage doen als ik wilde. Uitdaging 1 Ik werdt teruggestuurd, terug door alle controles die ik daarvoor had gehad en werdt van…

Ik was er wel een beetje klaar mee.   Na maanden van huis naar huis, uitzoeken, regelen en afscheid nemen stond mijn energie (en enthousiasme) de laatste week op een laag pitje. ‘Laat me nu maar in dat vliegtuig zitten’.  De laatste dagen..  Als alles wat je op het moment aan het doen bent, je eerste keer is; gaat niets soepel (logisch). Alles.was.een.uitdaging.  Zo begon het met de twee zijtassen inpakken..  Tent zo, pannen daar, brander hier, kleding daar. ‘Nee, het past niet’ Matje hier, schoenen daar, macbook zo en bestek daar. Het was tetris op volwassen niveau.  Toen het gereedschap.. Zo enthousiast dat ik was over het all-in-one-tool dat…