#11 My 1st waterfall

Al een aantal jaar staat ‘een waterval in het echt zien’ op mijn lijstje.
Daarom werdt deze activiteit ook al een aantal jaar meegenomen in de planning als er een vakantie werd besproken.

Toch kwam het er nooit van.

Maar nu.. EINDELIJK..
.. Ik werd meegenomen naar de dichtstbijzijnde waterval hier in de buurt: Snob Creek Falls.
Een half uurtje rijden hier vandaan.

Niet alle wegen hier zijn zo begaanbaar als thuis. Niet alles is geasfalteerd.
Ook deze weg -berg op- was hobbeliger dan ik gewend was. 

Uit een eerdere ervaring (in Turkije toen ik acht was) weet ik dat een stijgend voertuig, tussen bergen en een volle bemanning, mij misselijk kan maken.

Dat was nu dus ook het geval.
Geen kost of andere vieze verhalen; maar toen we eenmaal gearriveerd waren, was ik blij dat ik de auto uit kon. Even stabiliseren.

Als acht maanden oude baby ben ik al eens eerder in Australië geweest;
maar wat weet ik daar nu van? Niets.
Dat dacht ik ook met een waterval. Misschien dat ik deze ervaring als kind wel eens heb ervaren? Maar nee.

Mijn enthousiasme liet blijken dat ik daadwerkelijk nog nooit- in het echt- een waterval had gezien.
De snelheid van de stroming en de waterlijnen die gebroken werden
door de rotsblokken; de kracht van het vallende water en het geluid.. heel vet.

De regenboog die tevoorschijn kwam in het water maakte het plaatje wel compleet.

Daarna reden we door naar het dichts bijzijnde meer.

‘Moeders, herken je dit park?! Tante Jowine vertelde me dat jullie hier verdwaald zijn geraakt twee jaar geleden, omdat jullie over hekken waren geklommen wat niet was toegestaan en daardoor hulp en water hebben moeten krijgen van een passerend gezin’
Valt de appel niet zo ver van de boom he. 

Op de terugweg reden we langs velden die later zouden dienen als voetbalvelden. Grappig. 

Het was een goeie dag.