#27 Twee weken knock-out

Hallo 2019. Hallo keelonsteking

3 Januari
Burnswick Head

Ik voelde mijzelf slechter en slechter.

Na twee dagen van hoofdpijn; keelpijn; kortademigheid; koorts en moeheid, was het tijd om naar de dokter te gaan. Als je Dr. Google soms moet geloven ga je bijna dood vanwege je symptomen, en om dit voor mezelf uit te sluiten hebben we toch maar een professioneel bezoekje gepleegd.

En gelukkig. In plaats van een longontsteking (wat dr. Google vertelde) bleek het een keelontsteking te zijn; iets minder erg. 

De antibiotica kuur die hij voor wilde schrijven wees ik vriendelijk af. Persoonlijk geloof ik dat het lichaam grotendeels zelf helend is en dat je met veel rust en paracetamol al een eind komt. 

Waarschijnlijk zat hier ook een deel oververmoeidheid bij. Mijn dagen bestonden uit; slapen..  ontbijten.. slapen.. douchen.. slapen.. eten.. slapen. Een gezellige gast was ik niet. 

Een ode voor de mensen waar ik deze zieke dagen heb mogen slijten.
Er is voor me gekookt en ik ben  verzorgd.

Ziek. Alleen. Bleh.

10 Januari
Burnswick Head

Ik voelde me weer beter worden. 

Na de misselijkheid die erbij was gekomen (met de bijkomende overgeef-sessies), waren mijn ziektedagen nu over. 

‘Hehe.. heb ik dat ook weer gehad voor aankomend jaar’.

12 Januari
Burnswick Head

Toch bleef de moeheid aanhouden. 

Zo hielp ik hier een beetje in de tuin; leerde over hun groente en werd ik rondgeleid door de omgeving.

oregano, tijm, sla, peterselie, finger lime, tomaten..

14 Januari
Burnswick Head

Ik kon weer logisch nadenken, in plaats van de vage half slapende dagen waardoor je realiteit en fantasie door elkaar gaat halen. Ik kon weer kijken naar de kaart en met plezier m’n volgende route uitstippelen.

De energie kwam ook weer terug (dacht op een punt dat ik niet meer bij zou trekken), en had m’n lach weer bij me (deze was ook afgelopen dagen ergens in m’n kontzak gaan zitten).

‘Ik denk dat ik morgen weer ga fietsen’ verkondigde ik hier ‘s middags aan tafel.

Ik werd er hierop geattendeerd dat ik mezelf niet direct in het diepe moest gooien (met m’n dertig kilo bagage) en een volle dag in de hitte te gaan fietsen. Dus besloten we met kleine afstanden te beginnen – fijn als mensen op je letten als je zelf te voorbarig bent.

Ik ging mee naar de lokale markt

15 Januari
Burnswick Head

Bijna twee weken geleden had ik voor het laatst de wekker gezet. Zes uur; mijn oude tijd. We zouden namelijk een ochtend ritje maken door één van hun favoriete ritjes in Mullumbimby; een plaatsje hiernaast. 

Met de drie mountainbikes geladen in de trailer, en de hond naast mij achterin, waren we bepakt en wel. We reden naar de Mount Jarusalem National Park; naar de top. Daar was het begin van de track die ons zou lijden naar hun ‘geheime’ plekje: Hell’s Holle Falls (de plek verdient een betere naam).  

Beginnend met een daling is altijd fijn! En een mountainbike in plaats van mijn eigen ligfiets was ook wel nodig. Stijl; losliggende keien en kleine steentjes; gaten in de weg en bochten. Echt een dirt road.

Daarna een stukje hiken langs de rivier (die droog bleek te staan). Het was een beetje klimmen naar het punt daar waar het water naar beneden zou kletteren. Mijn gemiste kans. Doordat de rivier droog stond was er ook geen waterval.

Wel was er een open spot die gevuld was met het verse water uit de bergen dat genoeg was om in te zwemmen. Hier aten we ons ontbijt.. FRUIT. En kon Emma de hond een duik nemen. 

Na een daling komt een stijging.. en dus zijn we half lopend/half fietsend terug bij de auto gekomen. Ik voelde me niet moe.. het bracht me weer energie.

Ook merkte ik door deze ochtend dat ik het gevoel van fietsen miste.

‘Ik ben weer terug’

Die avond ben ik meegegaan naar het strand -hun dagelijkse ritueel- en heb ik het Nederlandse recept ‘andijvie stampot met worst’ voor ze gemaakt. Als bedankje voor de afgelopen nachten en zorg. Deze werd gewaardeerd.

16 Januari
Burnswick Head

Tijd om voor te bereiden. Morgen zou ik weer gaan fietsen! 

Ik voelde me opgeladen en was weer klaar voor de aankomende kilometers.

17 Januari
Burnswick Head

De dag dat ik weer zou fietsen werd de dag dat ik mijn wekker was vergeten te zetten/ of heb uitgedrukt (dit blijft een raadsel). 

Nja, een extra dagje rust is nooit verkeerd.

Morgen poging twee.

AirBNB Brunswick Heads