#7 Poging twee

De dag dat ik zou arriveren in Australië ..
.. maar nog in Shanghai zat

De bus zette me af bij Terminal 1.

Na een kleine discussie, met handgebaren, om een duct tape roll te bemachtigen om m’n fietsdoos te herstellen (die ondertussen al aardig beschadigd was door het in en-uitladen (grrr..), liep alles zoals het moest gaan deze dag.

Achter de douane nam ik plaats in het enige restaurant dat ik kon vinden en genoot van mijn dinner tijdens een prachtige zonsondergang.

‘Nu kan het niet meer mis gaan’. 

Na het bivakkeren voor de gate ervoer ik iets nieuws..

Van het vliegtuig missen – naar de eerste persoon zijn die het vliegtuig binnen stapt. Lekker contrast. 

Ook waren de stoelen naast mij deze keer vrij waardoor ik uitgebreid heb kunnen liggen.

Eten en slapen.. en tien uur later was ik dan eindelijk onder de evenaar..
Australië. 

Ik voelde me als in een aflevering van Border security. 

Anderhalf uur zijn mijn spullen doorzocht (die ik zo zorgvuldig had ingepakt), werden mijn documenten gecheckt en ben ik overdonderd met vragen. 

Wie.. wat.. waar.. waarom.. wanneer..
Ze praten je bijna aan dat je iets te verbergen hebt.

Eindelijk kon ik doorlopen.. en liep direct in de armen van m’n tante. YES.

‘IK BEN ER!’